Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, który działa przy sądzie rejonowym. Zajmuje się egzekucją komorniczą, która gwarantuje odzyskanie zaległych należności, kiedy wierzyciel nie może nakłonić dłużnika do spłaty zadłużenia. Zanim przystąpi on jednak do działań, sprawa musi najpierw trafić na drogę postępowania sądowego.
Podstawy do wszczęcia egzekucji komorniczej
Egzekucja komornicza następuje wtedy, gdy wierzyciel zwróci się o pomoc w odzyskaniu niespłaconego długu do firmy zajmującej się windykacją. Kieruje ona taką sprawę do sądu, który następnie weryfikuje okoliczności i wydaje dla niej tytuł wykonawczy – dokument, który potwierdza obowiązek zapłaty określonej kwoty i zawierający nakaz zapłaty jej. Sąd i powód ustalają, jakie środki mają zostać zajęte w celu spłaty zadłużenia. Gdy wierzyciel otrzyma odpowiedni dokument, zwraca się do komornika i wnosi o wszczęcie egzekucji.
Proces egzekucji komorniczej
Komornik jednocześnie zawiadamia dłużnika o rozpoczęciu procesu, wysyłając list polecony, oraz podejmuje czynności związane z powiadomieniem banku i zajęciem konta dłużnika. Postępowanie egzekucyjne rozpoczyna się od ustalenia majątku dłużnika, co umożliwia ocenę niezbędnych działań w kolejnych etapach. Osoba zadłużona zobowiązana jest ujawnić informacje o posiadanych dobrach; w przeciwnym razie narusza prawo i podlega karze pieniężnej.
W pierwszej kolejności komornik może zająć wynagrodzenie dłużnika, informując o tym pracodawcę, który następnie przekazuje odpowiednią kwotę comiesięcznie na konto komornika. Komornik może również zająć emeryturę lub rentę oraz rachunek bankowy, na którym objęte są wszystkie zgromadzone środki, w tym udział współwłaścicieli. Postępowanie komornicze może także obejmować przejęcie ruchomości, w tym licytację wartościowych przedmiotów dłużnika, z wyjątkiem tych objętych listą rzeczy wyłączonych spod egzekucji, takich jak codzienna odzież, przedmioty niezbędne do nauki, zapasy żywności, produkty lecznicze i sprzęty rehabilitacyjne.
W sytuacji, gdy inne metody zawodzą, nieruchomości znajdują się w strefie „ryzyka”. Wówczas komornik może oszacować wartość danej nieruchomości i przeprowadzić jej licytację.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego
W przypadku braku majątku dłużnika lub złożenia przez niego wniosku o upadłość konsumencką, może dojść do umorzenia postępowania egzekucyjnego. Po wydaniu decyzji o umorzeniu, komornik nie będzie kontynuował działań windykacyjnych. Tego rodzaju umorzenie zazwyczaj jest skutkiem porozumienia między dłużnikiem a wierzycielem, choć może również nastąpić na wniosek samego wierzyciela. Warto jednak zaznaczyć, że umorzenie nie oznacza automatycznego zniknięcia długu. W sytuacji poprawy sytuacji finansowej dłużnika, wierzyciel może ponownie wystąpić z wnioskiem o wznowienie procedury egzekucyjnej. Umorzenie postępowania komorniczego powoduje, że od momentu tego zdarzenia ponownie liczy się bieg przedawnienia.
Koszty postępowania egzekucyjnego
Wierzyciel musi na początku wnieść zaliczkę na wydatki gotówkowe, jakie poniesie organ egzekucyjny. Po pomyślnym zakończeniu postępowania, koszty te zostaną wyegzekwowane od dłużnika. Jego opłaty będą wynosić:
- 10 proc. wartości uzyskanych środków przy egzekucji z wynagrodzenia za pracę, rachunków bankowych lub innych świadczeń,
- 10 proc. wartości licytowanej nieruchomości lub ruchomości,
- 3 proc., ale nie mniej niż 150 zł, kwoty wpłaconej przez dłużnika na konto komornika lub w kasie w ciągu miesiąca po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji.
Postępowanie egzekucyjne zdecydowanie niesie za sobą dużo formalności, jak i emocji czy stresu. Jeśli tylko jest taka możliwość, warto jest jej unikać i starać się o polubowne zakończenie sprawy egzekucyjnej. Jeśli borykasz się z dłużnikiem skorzystaj z profesjonalnej pomocy specjalistów WEC.